Zamek w Baranowie Sandomierskim jest jedną z najciekawszych późnorenesansowych budowli tego typu. Zaprojektował go najprawdopodobniej znany włoski architekt- Santiago Gucci, który gościł w Krakowie w połowie szesnastego wieku.

Jego talent wykorzystał głównie król Stefan Batory i jego małżonka, Anna Jagiellonka, dla których artysta pracował. Do najwybitniejszych dzieł Gucciego należą nagrobki pary królewskiej, które możemy podziwiać w katedrze na Wawelu. Zamek w Baranowie nazywany jest „małym Wawelem” bardzo przypomina inne dzieła Gucciego. Został wzniesiony na przełomie szesnastego i siedemnastego wieku dla Rafała i Anny Leszczyńskich. Obiekt charakteryzuje prostokątny dziedziniec, który otaczają krużganki połączone w niezmiernie wytworny sposób z klatką schodową budowli. Oprócz tego znajduje się tam mnóstwo detali z doby renesansu, takich jak: rozety, czy łby zwierząt. Po Leszczyńskich właścicielami obiektu zostali Lubomirscy, którzy pod koniec siedemnastego wieku zdecydowali się na remont rezydencji.

Zadanie przebudowy zamku zlecono wybitnemu artyście z Holandii – Tylmanowi z Gameren, który odpowiedzialny jest za powstanie rządu kolumn przy zachodnim skrzydle budowli, które stanowiły podparcie dla galerii znajdującej się na pierwszym piętrze. Wnętrze rezydencji pokryte zostały sztukateriami Giovanniego Battisty Falconiego, które bezapelacyjnie stanowiły dodatkową atrakcję obiektu, aż do roku 1849 i 1898, kiedy to zostały zniszczone przez dwa pożary.

Cały zamek otacza imponujący ogród geometryczny, oraz park krajobrazowy pochodzący z osiemnastego wieku, w którym znajdują się niezwykłe okazy drzew, zarówno krajowych, jak i egzotycznych.